Abstract:
W okresie międzywojennym kolonie były jedną z form opieki społecznej, skierowaną głównie do dzieci
z rodzin bezrobotnych i ubogich, a także dla wychowanków samotnych rodziców. Funkcjonowały kolonie
wypoczynkowe i półkolonie; najczęściej prowadzono je w porze letniej. Bezpośrednią organizacją kolonii
głównie zajmowały się organizacje pozarządowe, zaś organy lokalnych struktur polityki społecznej ustalały
normy, nadzorowały przebieg akcji kolonijnej oraz udzielały wsparcia finansowego. W kolejnych latach
badanego okresu opisywaną formą pomocy obejmowano coraz większą liczbę dzieci (w 1927 r. ok. 1500,
w 1937 r. bez mała 10 000 osób). Kolonie charakteryzowały się stałymi elementami: do południa najczęściej
organizowano wycieczki, po południu gry i zabawy, prowadzono również pogadanki i rozmowy na tematy
szkolne i życiowe, a wieczorem najczęściej śpiewano przy ognisku. Efektywność akcji kolonijnej pozostaje
trudna w ocenie, pewne jest jednak, że nie obejmowała wszystkich potrzebujących dzieci.
Description:
In the interwar period camps for children were one of social welfare forms. They were intended for children
from poor and unemployed families and those of single parents. Two forms of holiday camps functioned:
recreational camps and day camps. Mostly they were organized in summer. The camps usually were run
by NGOs (nongovernmental organisations), state structures of local social policy only established standards,
inspected and financially supported NGOs. In the particular years of the interwar period, the number of camp
participants changed (from about 1500 persons in 1927 to about 10 000 ones in 1937). Camps were
characterized by the following routines : in the morning trips were often organized; in the afternoon plays,
games, talks about school and practical subjects took place, in the evening children sang near the fire. Efficacy
of camping out is difficult to evaluate, but certainly it did not cover all children who needed it.
