Abstract:
Bezdomność to istotny problem zarówno w wymiarze społecznym, jak i jednostkowym,
mimo to na gruncie psychologii nie znajdujemy wielu opracowań opisujących
i wyjaśniających jego specyfikę. Celem prezentowanych badań była próba określenia stopnia satysfakcji z życia
kobiet i mężczyzn bezdomnych w porównaniu z osobami mieszkającymi w domach,
przy uwzględnieniu różnych charakterystyk społeczno-demograficznych i cech bezdomności.
Zastosowano dwie metody badawcze: wywiad ustrukturalizowany oraz skalę Satysfakcji
z Życia (The Satisfaction with Life Scale - SWLS). Przebadano 154 osoby, po
77 w grupie bezdomnych i mieszkających w domach, w przedziale wiekowym od 18
do 68 lat. Wykazano, że osoby bezdomne także przy uwzględnieniu płci mają istotnie
niższą satysfakcję z życia (poziom niski) niż osoby posiadające miejsce zamieszkania
(poziom przeciętny). Wbrew przewidywaniom charakterystyki społeczno-demograficzne
i cechy bezdomności nie ujawniły istotnego statystycznie związku z SWL, co
może wzmacniać tezę o osobowościowych uwarunkowaniach satysfakcji z życia.
